Του Δημήτρη Αμούντζια

Και μη μου πει κανείς ότι δεν του άρεσε ο «Αστέρας» Τρίπολης!
Και συγχρόνως μη μου πει κάποιος γιατί δεν κέρδισε τη «Λαμία» που έπαιζε με δέκα παίκτες κι επιπλέον γιατί είναι τόσο χαμηλά στον βαθμολογικό πίνακα!
Λοιπόν, θα θέσω «επί τάπητος» αυτά που είδα κι αυτά που υποθέτω.

Το ποδοσφαιρικό συγκρότημα της Τρίπολης, διαχρονικά, είναι μια πολύ καλή ομάδα.
Η μέχρι τώρα πορεία της δεν είναι αυτή που θα έπρεπε να είναι, αφού από την αρχή της ποδοσφαιρικής σεζόν έχει μπερδέψει το ελληνικό πρωτάθλημα με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Κάπου εκεί στην κλειστή στροφή ο οδηγός την πήρε ανοικτά κι έφυγε το αυτοκίνητο στα χωράφια! Τώρα με τον έμπειρο νέο οδηγό, θα προσπαθήσει να το επαναφέρει στη ροή της Εθνικής οδού, αφού η μηχανή δεν έχει σβήσει κι είναι ακόμη αναμμένη!

Την περασμένη Κυριακή οι «κυανοκίτρινοι» είχαν να αντιμετωπίσουν μια ομάδα, η οποία ήταν κάτι το εξαιρετικά διαφορετικό!
Οι ποδοσφαιριστές που αποτελούσαν τη σύνθεση του ΠΑΣ «ΛΑΜΙΑ» στο τριακοστό (30΄) λεπτό άλλαξαν ψυχολογικό μανδύα και φόρεσαν τον άλλον, εκείνον ντε που δύσκολα υποκύπτει σε οτιδήποτε!

Οι παίκτες της φθιωτικής ομάδας αμέσως με την αποβολή του Scardovelli Vanderson, θα θέσουν σε δεύτερη μοίρα το «παίζω για την ομάδα» και σαν επικεφαλίδα θα βάλουν το «αγωνίζομαι πρώτα για τον εαυτό μου»!
Οι συμπαίκτες του τόσο γρήγορα αποβληθέντα αμυντικού, θύμωσαν – πείσμωσαν – θίχτηκε ο ποδοσφαιρικός τους λόγος – τσαλακώθηκε ο αθλητικός προσωπικός τους εγωισμός!
Κι από εκείνη τη χρονική στιγμή, όλοι τους αγωνίζονταν πρώτα για τον προσωπικό τους εγωισμό και μετά για την ομάδα!

Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για έναν ποδοσφαιριστή, ο αντίπαλός του να παίζει πάνω απ΄ όλα για το «εγώ» του.
Στο διάβα του παίρνει «σβάρνα» τα πάντα! Δεν υπολογίζει τίποτε! Ούτε κούραση, ούτε σωματικό πόνο, ούτε αθλητικό φόβο! Νιώθει υπερδύναμος και τον απέναντί του τον βλέπει σαν κάτι πολύ μικρό, σαν κάτι το ελάχιστο … Και μη νομίσει κανείς ότι ο προσωπικός εγωισμός είναι αρνητικό στον χαρακτήρα του ανθρώπου. Είναι θετικό και μάλιστα δίχως «ταβάνι»!

Αν το ανθρώπινο είδος δεν είχε τον «προσωπικό εγωισμό», ελάχιστα θα είχε πετύχει.
Η επιτυχία στην εργασία και η προκοπή στην κοινωνία οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στο φαινόμενο αυτό.

Ο διαιτητής την περασμένη αγωνιστική, έκανε ένα ολέθριο σφάλμα, το οποίο βγήκε σε βάρος των παικτών του «Αστέρα».
Διαστρέβλωσε το «αθλητικό εγώ» των ποδοσφαιριστών μας κι αυτοί αντέδρασαν. Και το αποτέλεσμα το είδαμε. Και στο τέλος ευχαριστηθήκαμε όχι μόνο από τον βαθμό της ισοπαλίας αλλά περισσότερο από τον τρόπο με τον οποίο αγωνίσθηκαν οι αθλητές μας.

Η ατομική απόδοση του κάθε ποδοσφαιριστή μας, προέρχονταν πρώτα από την καρδιά τους και κατόπιν από την νοητική τους ευστροφία και την αθλητική τους ευελιξία.
Και συνδυάζοντας αυτά τα δύο στοιχεία, αποκόμισαν το αποτέλεσμα και τον ποδοσφαιρικό θαυμασμό των φιλάθλων!
Τον θαυμασμό και το χειροκρότημα που τόσο έχει ανάγκη ο κάθε αγωνιζόμενος.

Γι΄ αυτόν που ο φίλαθλος κάθε αγωνιστική τρέχει να ενισχύσει την προσπάθειά του και να λάβει την πρέπουσα χαρά! Τη χαρά του αθλητισμού, το είδος της οποίας είναι εντελώς διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλη ταυτόσημη έννοια…