Επιτέλους!!
Νέος στολισμός στην πόλη μας, εν όψει των Γιορτών των Χριστουγέννων και της νέας Χρονιάς.
Είχαμε γίνει γραφικοί, όταν ήμασταν οι μόνοι που λέγαμε, πως η Λαμία δεν έχει αλλάξει και δεν παρουσιάζει απολύτως τίποτα στις ημέρες των γιορτών και πέρα από τη δική μας καλή διάθεση, δεν μπορεί ο στολισμός να μας τη φτιάξει. Ούτε εμάς, ούτε των επισκεπτών.
Ειδικά δε, όταν δεν παραδειγματίζεται και δεν αντιγράφει τα όσα καλώς γίνονται σε άλλες πόλεις, πολύ δε περισσότερο στις γειτονικές.

Η Λαμία μας λοιπόν, είχε τον ίδιο στολισμό εδώ και 50 χρόνια.
Οι γνωστές σειρές φώτων κρεμασμένες στις κεντρικές οδούς, η κλασική φάτνη στην Πλατεία Πάρκου και αυτό ήταν.
Πέρασε η δεκαετία του '70, με παραστάσεις από Ομόνοια και Μινιόν, αλλά δε, χαμπάρι.
Πέρασε η δεκαετία του '80, της ευμάρειας και των δαπανών, του κιτς και καρακίτς, αλλά η Λαμία σταθερή, all time clasic.
Πέρασε η δεκαετία του '90, νέος αέρας, νέα ήθη, να μιλάει η εικόνα, εμείς ακλόνητοι.

Όταν δε είδαν οι τότε ιθύνοντες από την τηλεόραση, πως σε κάποιες πόλεις φτιάχνουν δέντρο, το στολίζουν και το ανάβουν στην αλλαγή του χρόνου, είπαν να το κάνουν κι αυτοί.
Το Μιλένιουμ και τη δεκαετία του '00, τη γιορτάσαμε με δέντρο. Αυτό ήταν. Και ένα φωτεινό μεγάλο αστέρι στο Κάστρο μας, εντελώς άστοχο όμως.

Τη δεκαετία του '10, με δύο μικροαλλαγές. Τις ακόλουθες.
1. Μπήκαν φώτα σε κάθε δέντρο της πόλης, από τις εισόδους της πόλης μέχρις τις κεντρικές πλατείες. Όμως άναρχα, όχι θεματικά. Έτσι όποιος έμπαινε στην πόλη μας και ακολουθούσε τους δρόμους, θα έβλεπε κίτρινα φωτάκια, αμέσως μετά κόκκινα, μετά μπλε, μετά μωβ, μετά πορτοκαλί, λες και ήταν σε ζωντανό βιντεοπαιχνίδι και πέρναγε τις πίστες.
2. Άσπρος μεγάλος άγγελος στην Πλατεία Διάκου. Μεγάλη επιτυχία, ούτε τα πιτσιρίκια δεν κάθονταν να τα βγάλουμε φωτογραφία απ' το φόβο τους.

Προσπερνάμε το δέντρο στο συντριβάνι μέσα στην Πλ. Λαού, εκεί σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Ήταν εικαστική παρέμβαση από τους Απαράδεκτους με την καρέκλα στον τοίχο...

Τέλος θα αναφερθούμε και στην Μαγεμένη Ελατοχώρα, η οποία ξεκίνησε με φανφάρες και μέσα στις πρώτες ώρες λειτουργίας της, μας τέλειωσε. Πνίγηκε στο κλειστό περίπτερο της ΄Εκθεσης.
Η αιτία της κίνησης αυτής, έγκειται καθαρά στο ότι δεν φτιάχτηκε ως μεγαλεπήβολο σχέδιο και να πάει την πόλη μπροστά, αλλά για καθαρή και προσωρινή είσπραξη.
Εάν είχε για παράδειγμα, ο Δήμαρχος Τρικάλων το Ισιαδάκι, θα έφτιαχνε τέτοια Ελατοχώρα, που οι Φινλανδοί θα νόμιζαν πώς το Ροβανιέμι μετακόμισε στην Ελλάδα.


Πάμε λοιπόν στο σήμερα.
Θα ξεκινήσουμε με τις άλλες πόλεις πρώτα, και μετά θα επανέλθουμε στη δική μας.
Οι άλλες πόλεις έχουν ένα αβαντάζ. Έχουν σχέσεις και δεσμούς με ανθρώπους στο εξωτερικό λόγω μετανάστευσης και παίρνουν πρώτες τις ιδέες ή έχουν δύο τρία πολύ δυνατά brands τουρισμού και κολλάνε δίπλα και τις γιορτές.
Εμείς δεν έχουμε σχέση ούτε με τους μετανάστες εξωτερικού, ούτε έχουμε εκμεταλλευτεί τον τουρισμό με ότι τοπίο έχουμε δίπλα μας και δεν έχουμε και λίγα.
Γενικά δεν έχουμε περάσει τα διόδια για να δούμε τον κόσμο παραέξω, κι αν τα πέρασαν κάποιοι, δεν μας μετέφεραν απολύτως τίποτα. Όπως έφυγαν, ήρθαν.

Έτσι λοιπόν θα χαιρετίσουμε τα πρώτα, τα αρχικά πραγματάκια που βλέπουμε πως πάνε να γίνουνε στη Λαμία από την Υπεύθυνη Αντιδήμαρχο, Αμαλία Ποντίκα, η οποία όπως όλοι γνωρίζουμε, ως επαγγελματίας έχει δώσει διαπιστευτήρια σε ότι έχει κάνει, αν μη τι άλλο.

Πιστεύουμε πως έχει πιάσει τον παλμό της εποχής και κάνει κατασκευές που θα φτιάξουν το Λαμιώτη να βγει έξω, ένα, και θα φέρει ξένο κόσμο, δύο. Δημιουργεί pop art και meeting points.
Ήδη, η πρώτη κατασκευή χτυπάει το μέσο Έλληνα, που θέλει κάτι νέο-προτότυπο για να βγάλει τη selfie του.
Όλες οι φωτογραφίες στα μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, εκτός από τις Ομπρέλες στη Θεσσαλονίκη,  στους γιορτινούς προορισμούς είναι στο Μύλο των Ξωτικών στα Τρίκαλα, ο Φωτισμένος Ουρανός σε δρόμο στο Βόλο-σε συνάρτηση με το I Love Volos και η Ονειρούπολη στη Δράμα.
Επίσης και στη Λάρισα η Γέφυρα στο Πάρκο των Ευχών ήταν το λιγότερο must.

Η κατασκευή στην Πλατεία Ελευθερίας λοιπόν, είναι τέτοια που θα κάνει, το Λαμιώτη, τον επισκέπτη στις γιορτές, να πάει και να βγάλει μια φώτο στη Φωτιζόμενη Μπάλα.
Από την άλλη, μέσα από το διαδίκτυο, θα φτιάξει τον ξένο, τον τουρίστα, να έρθει στη Λαμία.

Μόνο και μόνο γι αυτό? Ναι, μόνο αυτό θα αποτελέσει κίνητρο για να έρθει στην πόλη μας.
Εδώ μόνο τα ψητά μας, έφερναν ορδές από λεωφορεία και τουρίστες στην Πλατεία Λαού, τώρα οι νέοι από μια φώτο θα παροτρυνθούν.

Τέλος, για να καταλαβαινόμαστε, είναι άριστη η επιλογή να τοποθετηθεί στην Πλατεία Ελευθερίας η κατασκευή, για έναν λόγο.
Δεν έχει πίσω της φόντο, backround.
Η φάτνη και το δέντρο στην Πλ. Πάρκου, ο άγγελος στην Πλ. Διάκου, είχαν κάτι πιο δυνατό από πίσω τους, δύο αγάλματα, δύο ανδριάντες, τον Άγνωστο Στρατιώτη, και τον Αθανάσιο Διάκο, δεν κόλλαγε κάτι άλλο μπροστά, εκτός και έμπαινε μια τεράστια πλάτη για να τα κρύψει.

Δεν θα μακρηγορήσουμε άλλο, απλά περιμένουμε να δούμε ολοκληρωτικά το νέο στολισμό της πόλης μας και να δούμε τα αποτελέσματα, όπως αυτά αποτυπωθούν από τους πολίτες, τους επισκέπτες και τουρίστες της Λαμίας. 
Στα συν λοιπόν ότι έχουμε δει μέχρι στιγμής και θετική διάθεση για τα καλύτερα.