Ένας από τους πολλούς προπονητές πέρασαν από τη Λαμία, αλλά από τους λίγους που είχαν τη στόφα του Πρωταθλητή ή να δημιουργεί ομάδες για Πρωταθλητισμό, ήταν ο Περικλής Αμανατίδης.
Άνθρωπος έξυπνος, εύστροφος και πάνω απ' όλα με αντίληψη και διορατικότητα, στις πρώτες του δηλώσει,ς με το που κατάλαβε τι εστί Λαμία, είπε: "αυτή η ομάδα έχει μέταλλο".
Αυτό δεν το ξεστομίζεις εύκολα, ειδικά όταν μέσα στον κυκεώνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, που τα έχουμε δει όλα και που προσπαθούν να μας πείσουν να μην καταλαβαίνουμε αυτά που βλέπουμε, αλλά κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, ο Μακεδόνας τεχνικός κόλλησε τη στάμπα στην ομάδα.
Βέβαια και οι μεταγενέστεροι προπονητές που πέρασαν από την ομάδα, είπαν και εννόησαν πως η ομάδα έχει δυναμική, μεγάλη δυναμική.
Βέβαια και οι μεταγενέστεροι προπονητές που πέρασαν από την ομάδα, είπαν και εννόησαν πως η ομάδα έχει δυναμική, μεγάλη δυναμική.
Θα μου πείτε, εσύ που ζεις, δεν την ήξερες τη Λαμία, περίμενες από τον Αμανατίδη ή τους άλλους προπονητές να στο πουν.
Μα φυσικά και το ήξερα, φυσικά και το ζούσα, αλλά δεν μπορούσα να προβλέψω το μεγαλείο αυτής της ομάδας, το πόσο ψηλά θα μπορούσε να φτάσει και το τι ταβάνι θα είχε.
Εγώ δεν μπορούσα, εσείς μπορούσατε, ούτε τα πιο τρελά όνειρά σας.
Εγώ δεν μπορούσα, εσείς μπορούσατε, ούτε τα πιο τρελά όνειρά σας.
Για να μην ξαναγράφω τα ίδια και να μην επαναλαμβάνω γραφόμενα συναδέλφων, όλοι ξέραμε το DNA της ομάδας της πόλης μας, όλοι γνωρίζαμε πως πρώτα με οικονομική δύναμη και μετέπειτα με συστηματικό σχεδιασμό, η Λαμία μας άξιζε να πάει πολύ παραπάνω.
Και δικαιωθήκαμε όλοι μας. Όλοι εμείς που μάθαμε γεωγραφία στη Δ' και Γ' Εθνική, ακολουθώντας την ομάδα σε δύσκολους καιρούς.
Αλλά κανένας δεν περίμενε η ομάδα να κάνει αυτά που κάνει.
Όση γνώση κι αν έχεις, όση μπάλα κι αν έχεις δει, μα από ένστικτο, μα από συγκράτηση των συναισθημάτων, δεν θα ξεστόμιζες πως η Λαμία διαπρέπει στην Μεγάλη Κατηγορία.
Ναι, διαπρέπει, δεν είναι μεγάλη κουβέντα. Ασχέτως αν δεν έχει φτάσει σε έναν Τελικό Κυπέλλου, ασχέτως αν δεν έχει ένα Τίτλο, ασχέτως αν δεν έχει βγει Ευρώπη.
Τα αναφέρω αυτά, επειδή κάποιες άλλες επαρχιακές ομάδες τα έχουν καταφέρει.
Όμως, σε βάθος χρόνου και όχι στα τρία πρώτα χρόνια τους στην Κατηγορία.
Την πρώτη χρονιά, η ομάδα εξασφάλισε άνετα την παραμονή της, δεν έπεσε ποτέ κάτω από τη ζώνη, δεν ανησύχησε.
Τη δεύτερη χρονιά, αναδείχθηκε πρώτη επαρχιακή ομάδα. Μεγάλη διάκριση.
Επιπλέον, και στις δύο αυτές χρονιές, έχει κάνει εξαιρετικές πορείες στο Κύπελλο Ελλάδας, με αποκλεισμούς των Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού και των δύο στην Προημιτελική Φάση.
Και ερχόμαστε στην τρίτη χρονιά.
Αρχίζοντας μουδιασμένα, αλλά χωρίς να υστερήσει κάπου, παρά το οικονομικό κόψιμο των τηλεοπτικών, η ομάδα πήγε αρκετά καλά.
Σε σημείο που δεν υπήρξε μουρμούρα για να τη βάλει από κάτω, ενώ η συνέχεια ήταν ανοδική, αφού φιγουράρει αυτή τη στιγμή στην 8η θέση της Βαθμολογίας.
Το σημαντικό είναι, πως αν συνεχίσει έτσι και στον Δεύτερο Γύρο, θα έχει εξασφαλίσει την παραμονή της, θα έχει αποφύγει τα πλέι άουτ και θα έχει μπει μέσα στα πλέι οφ.
Πολύ σημαντικό για τα έσοδά της.
Ο μεγαλομέτοχος της ομάδας, Πανουργιάς Παπαϊωάννου, πιστεύω πως ήξερε σε τι ομάδα έρχονταν.
Δεν πήρε αψήφιστα την απόφασή του. Είδε τη δυναμική που είχε και τόλμησε.
Εδώ είναι όμως που πρέπει να πούμε τα υπέρ και τα κατά, της ομάδας γενικότερα.
Σημείο των καιρών μας και ευνοϊκό για τη Λαμία, είναι η αλλαγή του ποδοσφαιρικού τοπίου και χάρτη της χώρας.
1. Η Λαμία έχει να αντιμετωπίσει φυσιολογικές ομάδες πλέον, όχι θυγατρικές, όχι ομάδες φρανσάιζ, όχι περίεργα αποτελέσματα. Όποιος πιστεύει το αντίθετο αυταπατάται, γιατί δεν έχει ζήσει τη Σουπέρ Λίγκ με κάτι ομάδες που έφερναν τα πιο τρελά αποτελέσματα, κρατιούνταν για χρόνια στην Κατηγορία, ενώ τώρα δεν υπάρχουν.
Σημείο των καιρών μας, είναι η μη προσέλευση του κόσμου της στο γήπεδο.
2. Η χρόνια μη παρουσία στη Σούπερ Λιγκ, οδήγησε τους φιλάθλους στις λεγόμενες μεγάλες ομάδες. Οι φίλαθλοι ενίσχυαν την ομάδα, μόνο στις Μικρές Κατηγορίες.
Όμως, η προχθεσινή παρουσία του κόσμου στο ΔΑΚ, αποτελεί οδηγό για τις επόμενες μέρες.
Αν συνεχιστεί αυτή η ατμόσφαιρα του ελληνικού ποδοσφαίρου, η Λαμία θα απογειωθεί.
Σιγά-σιγά, δειλά-δειλά, δεν γίνονται όλα με τη μία, από τη μια στιγμή στην άλλη.
Επίσης, αν προστρέξει κάποιος στα στατιστικά, εύκολα θα αντιληφθεί την άνοδο των εισιτηρίων γενικά από χρονιά σε χρονιά.
Κλείνοντας, όταν ξεκαθαρίσει, όταν ξεβρωμίσει, επιτέλους το τοπίο των προηγούμενων ετών, τότε θα δούμε την πραγματική Λαμία.
Με κατάμεστο το ΔΑΚ, με διψασμένο κόσμο, χωρίς γκρίνιες και μουρμούρες.
Τώρα κάποιοι το έχουν δίπορτο, μια Λαμία και μία κάτι άλλο. Μία η ομάδα της πόλη μου, μία η ομάδα της καρδιάς μου. Έτσι λένε.
Όταν όμως αφήσουν τα αισθήματά τους ελεύθερα και δεν θα καθοδηγούνται από πρωτοσέλιδα, από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, τότε η επιλογή θα είναι πιο εύκολη.
Το ξέρω, δύσκολα αλλάζεις ομάδα, αλλά όταν σου τα έχουν μάθει όλα λάθος, όταν σε έχουν παραπλανήσει, εσύ το κάνεις εύκολο. Ακριβώς σαν να ψηφίζεις άλλο κόμμα. Ευκολάκι.
Όταν το μέταλλο της Λαμίας, φανεί, όταν θα τρομοκρατήσει τον κάθε αντίπαλό της, δεν μπορείς να κρατηθείς.
Ακόμη και οι παίκτες έχουν δεθεί μαζί της. Πολλοί θέλουν να μείνουν και πολλοί θέλουν να ξαναγυρίσουν. Δέθηκαν αυτό ήταν.
Ακόμη και οι παίκτες έχουν δεθεί μαζί της. Πολλοί θέλουν να μείνουν και πολλοί θέλουν να ξαναγυρίσουν. Δέθηκαν αυτό ήταν.
Από μόνος σου λοιπόν θα πας στο ΔΑΚ, δεν θα σκεφτείς καν το εισιτήριο και ούτε που θα καταλάβεις πως θα βρεθείς σκαρφαλωμένος στα κάγκελα να φωνάζεις και να τραγουδάς.
Η Λαμία έχει το μέταλλο, πιάσε το κασκόλ σου και γυάλισέ το εσύ, μπορείς!!