ΣΤΗΝ «ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ» Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ:
«ΕΦΥΓΕ» ΤΟ ΓΕΛΑΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ!
Από τον Δημήτρη Αμούντζια
Αναμφισβήτητα στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο ζούμε υπάρχουν μερικές προσωπικότητες συμπολιτών μας που σε προσελκύουν μόνο και μόνο με τη διαφορετική και πρωτότυπη συμπεριφορά τους, την ιδιάζουσα διαγωγή τους, καθώς και την εξωτερική τους παρουσία σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά του εσωτερικού τους κόσμου. ΄
Ενας από αυτούς αλλά ελάχιστους κατά την προσωπική μου άποψη, υπήρξε κι ένας λαμπρός συμπολίτης μας, ένας κοινωνικότατος και ικανότατος επιχειρηματίας, ο Χρήστος Γιαννακού. Ο συνάνθρωπός μας ο οποίος αν ποτέ προσπαθούσε να ταξινομήσει τους φίλους του, γνωστούς του και θαυμαστές του πραγματικά αδαμάντινου χαρακτήρα του, έχω την απόλυτη σιγουριά δε θα μπορούσε να βρει κάποια άκρη. Και τούτο γιατί ο εκπληκτικός πιο πάνω Λαμιώτης ήταν ένα φαινόμενο ανθρώπου που μόνο για «διαφήμιση» του κοινωνικού συνόλου της φθιωτικής πρωτεύουσας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί! Κι αυτά ο γράφων δεν τα αναφέρει μόνο από τη διαχρονική δική τους φιλία, αλλά κι από πληθώρα των θετικότατων «καλολογικών στοιχείων» με τα οποία εκφράζονταν για το άτομό του οι απανταχού φίλοι και γνωστοί του!
Κι όμως τη στιγμή που βρήκα το θάρρος και συνάμα το ψυχικό θράσος να γράψω τούτες τις αράδες, ο Χρήστος δεν υπάρχει ανάμεσά μας, δεν βρίσκεται στην επίγεια ζωή! Και τούτο γιατί την περασμένη Τρίτη το βράδυ γύρω στις 20.30 η ώρα, άφησε την τελευταία του πνοή μετά από εγχείριση στον «αστράγαλο» του ποδιού του, στην ορθοπεδική κλινική (τμήμα) του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας.΄ Ετσι, απλά αφού η αιτία θανάτου θα είναι «Πνευμονική Εμβολή»!
Η νεκρώσιμη Ακολουθία του πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη στις 15.00 ώρα στην Ξηριώτισσα της πόλης μας παρουσία πλήθους κόσμου οι οποίοι τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία. Η εικόνα όλων των παρισταμένων υπήρξε αυτή της συγκίνησης, του πόνου, του οδυρμού και του ερωτήματος ενός τεράστιου «γιατί» το οποίο πλανόταν στα χείλη και στη σκέψη κάθε συγγενή, φίλου και γνωστού! Αμίλητοι, με τον πόνο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του καθενός ευχόταν δυνατά ή νοερά το «κατευώδιο» σε έναν φίλο που πάνω απ΄ όλα υπήρξε ά ν θ ρ ω π ο ς!
Ο Χρήστος είδε το φως της ζωής πριν 59 χρόνια από γονείς οι οποίοι είχαν τις ρίζες τους στο «Αρχάνι» Φθιώτιδας. Μάλιστα, δεν υπήρξαν λίγες οι φορές που προσωπικά μου είχε πει τιμητικά λόγια αγάπης για το γραφικότατο αυτό χωριό της Δυτικής Φθιώτιδας! Από μικρός είχε πάθος με τη δουλειά του και το άθλημα του ποδοσφαίρου το οποίο υπηρέτησε από διάφορες θέσεις. ΄
Επαιξε ποδόσφαιρο για πολλά χρόνια σε διάφορες ομάδες της Φθιώτιδας όπως στον Α.Ο. «ΑΡΧΑΝΙ», «ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ» ΞΥΝΙΑΔΑΣ, «Α.Ε.ΝΕΑΣ ΑΜΠΛΙΑΝΗΣ» ΛΑΜΙΑΣ προσφέροντας σε όλες και ιδιαίτερα στην τελευταία πολυτιμότατες υπηρεσίες από τη θέση του αριστερού ακραίου αμυντικού. Τελειώνοντας την ποδοσφαιρική του καριέρα, θα περάσει στις τάξεις των διαιτητών του τοπικού μας ποδοσφαίρου για αρκετά χρόνια, προσφέροντας κι εκεί σπουδαίες θετικές υπηρεσίες. Μάλιστα, κατά λεγόμενα των τότε συναδέλφων του διαιτητών, θεωρούνταν ως πολύ καλός στο λειτούργημα αυτό και πολύ σοβαρός. ΄Ομως η μεγάλη του αγάπη που ποτέ του δεν έκρυψε, ήταν ο Α.Σ. «ΛΑΜΙΑ» τον οποίο θα υπηρετήσει διαχρονικά από διάφορα πόστα των εκάστοτε Διοικητικών Συμβουλίων και των αντίστοιχων των «Φιλάθλων-Οπαδών».
Την παρθενική του εμφάνιση στα διοικητικά της «κυανόλευκης» κορυφαίας ομάδας του νομού μας θα κάνει στις 18-7-1991 όταν θα εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του κ. Νίκου Σταυρίδη (ιδιοκτήτης του «STYLIS BEACH») καταλαμβάνοντας τη θέση του «Εφόρου». Στην ανακατάταξη του ίδιου Δ.Σ. στις 25-7-1991 με Πρόεδρο τον αείμνηστο κ. Ανδρέα Κούκιο θα διατηρήσει το ίδιο πόστο. Στις νέες Αρχαιρεσίες που θα γίνουν στις 29-10-1991 θα εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του κ. Ανδρέα Κούκιου ξανά, καταλαμβάνοντας τη φορά αυτή τη θέση του «Γενικού Γραμματέα». Στη συνέχεια θα εκλεγεί:
Αναδιάρθρωση του Δ.Σ. της 18-2-1992: Πρόεδρος: Αντωνίου Δημήτρης
Γ. Γραμ/τέας: Γιαννακού Χρήστος.
Αναδιάρθρωση του Δ.Σ. της 11-3-1992: Πρόεδρος: Κούκιος Ανδρέας
Γ. Γραμ/τέας: Γιαννακού Χρήστος
Αρχαιρεσίες της 16-7-1997 (προσωρικό). Πρόεδρος: Λούκας Γιάννης
Γ. Γραμ/τέας: Γιαννακού Χρήστος
΄Εφορος Υλικού: Γιαννακού Χρήστος
Διορισμένο της 20-8-1997. Μέλος: Γιαννακού Χρήστος
Ακόμη θα λάβει μέρος και στον Σύνδεσμο Φιλάθλων-Οπαδών όταν στις 18-11-1992 θα εκλεγεί με Πρόεδρο τον κ. Νίκο Τσιλαλή ενώ ο ίδιος θα είναι Υπεύθυνος Ενημέρωσης.
Στον επαγγελματικό τομέα κυριολεκτικά θα διαπρέψει αφού μαζί με τον αδελφό του Δημήτρη (Τάκη) Γιαννακού θα έχουν μια υγιέστατη επιχείρηση «Φανοποιείο», η οποία υφίσταται διαχρονικά έχοντας αναρίθμητους πελάτες! Μάλιστα, ακόμη και οι άξιοι συνάδελφοί του τον αναγνώριζαν ως τον κορυφαίο «πιστολαδόρο» του είδους!
΄Οσον αφορά την προσωπική του ζωή θα στεφανωθεί την αγαπημένη του ΄Αντα με την οποία θα ζήσει με κύριο μέρος την ευτυχία τους!
Όμως τις τελευταίες μέρες η ζωή θα του παίξει ένα πολύ άσχημο παιχνίδι. ΄Εχοντας την ατυχία να γλιστρήσει και να χτυπήσει στον «αστράγαλό του», η ακτινογραφία που θα βγάλει θα δείξει κάταγμα το οποίο μόνο με χειρουργική επέμβαση θα μπορούσε να διορθωθεί. ΄Ετσι, την περασμένη Δευτέρα θα χειρουργηθεί στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλης μας και η επέμβαση θα είναι επιτυχημένη, σύμφωνα με τα λεγόμενα των ιατρών που θα κάνουν την επέμβαση. Μέχρι την Τρίτη στις 19.00 θα είναι ομιλητικότατος κι ενεργός με τους συνομιλητές του είτε σε τετ-α-τετ είτε στο κινητό. ΄Ομως μια εμβολή μετά από λίγη ώρα δε θα του επιτρέψει να συνεχίσει την επίγεια ζωή του και θα τον οδηγήσει στη «Γειτονιά των Αγγέλων». Το δυσάρεστο νέο θα πέσει σαν κεραυνός στις ανθρώπινες τάξεις της πόλης μας κι όχι μόνο. ΄Ολοι αναρωτιούνταν πώς συνέβηκε το μοιραίο. Την απουσία του οι φίλοι του ακόμη δεν την έχουν καταλάβει. Με το πέρασμα του χρόνου όλοι μας-θεωρώ- ότι θα τον αναζητούμε και θα σκεφτόμαστε στιγμές από την ζωή του.
Τον Χρήστο Γιαννακού, ο γράφων, είχε τη χαρά και την τιμή να τον έχει έναν πολύ καλό φίλο με τον οποίο για πάνω από τριάντα (30) χρόνια κάναμε παρέα, όπως και με τον εξαίρετο μεγαλύτερο αδελφό του Τάκη. Μέσα στα τόσα χρόνια ο καθένας φαντάζεται τι και τι έχουν ειπωθεί. Η συνολική παρέα των ατόμων από τα οποία απαρτίζονταν ήταν πασίγνωστη σε όλη τη Λαμία, σε κάθε σημείο του ορίζοντα αυτής. Από εδώ και στο εξής θα πρέπει (αν μπορεί να γίνει) όλοι μας οι φίλοι του να τον έχουμε σαν οδηγό μας ανθρωπιάς και καλοσύνης. Ο Χρήστος δε θα λείψει μόνο από τη γυναίκα του, τον αδελφό του και τους φίλους του. Θα λείψει από τη λαμιώτικη τοπική κοινωνία αφού θα χάσει ένα φανταχτερό-κορυφαίο λαμπάκι του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου της, εκείνο το οποίο δίχως καμία σκέψη οδηγεί στον Παράδεισο και δίπλα στον Μεγαλοδύναμο!!!
΄Αντα και Τάκη μου! Ειλικρινά, ό,τι και να σας πω θα είμαι εκτός τόπου αφού ο Χρήστος μας θα είναι αναντικατάστατος στις καρδιές σας και στον εσωτερικό σας κόσμο. Το μόνο που μπορώ να κάνω τούτη τη στιγμή είναι μόνο να παρακαλέσω τον ΄Υψιστο να σας έχει πάντα υγιέστατους, να τον θυμάστε για πάντα και συγχρόνως να καμαρώνετε για τον σπάνιο χαρακτήρα τον οποίο υπεραγαπούσε όλη η τοπική μας κοινωνία κι όχι μόνο! Ας είναι Αιωνία Του η Μνήμη! Καλό Παράδεισο να έχεις, αλησμόνητε, φίλε μου!