Ο Βαγγέλης Μόρας πέτυχε χθες το πρώτο τέρμα στην καριέρα του στη Super League, ενώ ταυτόχρονα έδωσε τη νίκη που ισοδυναμεί με παραμονή της ΑΕΛ στην Κατηγορία.
Στον πανηγυρισμό του, ο Βαγγέλης Μόρας φίλησε 2-3 φορές το τατουάζ και ύψωσε το χέρι του στον ουρανό, ενώ πήγε και φίλησε την πινακίδα του μη κερδοσκοπικού οργανισμού SAVE M.O.R.A.S, που φέρει το όνομα του αδικοχαμένου αδερφού του σε ηλικία 35 ετών από λευχαιμία.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Βαγγέλης Μόρας
"Το περίμενα πολύ καιρό γιατί ο λόγος που γύρισα να αγωνιστώ στην ΑΕΛ, ήταν όχι μόνο επειδή ήταν το όνειρό μου. Μετά τον χαμό του αδερφού μου το ήθελα ακόμα περισσότερο. Το είχα πει όταν ακόμα ήμουν στη Βερόνα, ότι τα τελευταία χρόνια της καριέρας μου θα είναι αφιερωμένα στον αδερφό μου. Υπήρχε μεγάλη πίεση, διότι είχαν μείνει λίγα παιχνίδια και δεν είχα καταφέρει να σκοράρω. Το σκεφτόμουνα έντονα τον τελευταίο καιρό ότι πρέπει να σκοράρω για να του το αφιερώσω για να μου φύγει από πάνω η πίεση που ένιωθα. Εγώ νιώθω ότι ο αδερφός μου υπάρχει, με βλέπει και με προσέχει. Ο καθένας το έχει στο μυαλό του όπως το πιστεύει. Για εμένα απλά έχει φύγει, έχει πάει ένα ταξίδι και είναι δίπλα μου. Αυτό δεν αλλάζει. Είναι ο άνθρωπος που στις δύσκολες στιγμές μου δίνει δύναμη. Είναι υπέροχη στιγμή και την περίμενα πώς και πώς.".
"Πήγα στην πινακίδα και τη φίλησα γι' αυτόν τον λόγο. Ξεκινήσαμε το SAVE M.O.R.A.S με αγάπη, με τον πιο απλό τρόπο, σεμνά, ταπεινά με τους φίλους και εδώ και στη Βερόνα, και συνεχίζεται ακόμα. Χαίρομαι που υπάρχει εκεί αυτή η πινακίδα και δεν έχει φύγει. Περνάμε έτσι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα, το οποίο για εμένα είναι το πιο σημαντικό που υπάρχει. Θέλω να πω το εξής:
Γίνετε δότες μυελού των οστών, όσοι περισσότεροι γίνεται. Να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν είναι κάτι κακό, δεν είναι κάτι επίπονο, είναι μια απλή διαδικασία, με την οποία δίνεις τη δυνατότητα σε έναν άνθρωπο να ζήσει. Αυτό λέω πάντοτε. Το έχω κάνει, το έχω ζήσει από κοντά, το έχω βιώσει γιατί είχα απέναντί μου τον αδερφό μου. Είχα τη δυνατότητα να έχω δίπλα μου έναν άνθρωπο που αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα και τον έβλεπα να βρίσκεται σε αυτή τη διαδικασία. Μόνο αν κάποιος έχει συγγενικό πρόσωπο μπορεί να δει τη διαδικασία, διαφορετικά δεν βλέπεις σε ποιον θα πάει η βοήθειά σου. Ξέρω πώς είναι λοιπόν το συναίσθημα όταν τελείωσε η μεταμόσχευση για τον αδερφό μου. Δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα από το να δίνεις σε κάποιον περισσότερες πιθανότητες για να ζήσει. Είναι σαν να του δίνεις ζωή εκείνη τη στιγμή. Ενημέρωση χρειάζεται και απλά θέληση".
"Δεν το είχα σκεφτεί. Δεν θυμόμουν κιόλας αν είχα βάλει γκολ στο πρωτάθλημα. Είναι υπέροχο που έβαλα γκολ, γιατί τα επόμενα τέσσερα θα είναι πιθανότατα τα τελευταία της καριέρας μου, γι' αυτό και είπα ότι υπήρχε πίεση".
Βαγγέλης Μόρας