Γράφει ο Δημήτρης Αμούντζιας

Ειλικρινά, είναι από εκείνες τις φορές που κάποιος ο οποίος αποφασίζει να γράψει ένα μικρό αφιέρωμα, δυσκολεύεται να το κάνει εξαιτίας του γνωστού «κόμπου» ο οποίος υπάρχει στο μέρος του λαιμού του. Πώς άλλοτε, θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν πραγματοποιεί το «Αιώνιο Ταξίδι» ένα άτομο της λαμιώτικης κοινωνίας και μάλιστα της επιστημονικής και αθλητικής εμβέλειας του Γιάννη Γκόλφη! Από τη στιγμή που θα γίνει γνωστό στη φθιωτική πρωτεύουσα ο θάνατος του άλλοτε Διευθυντή του 5ου Γυμνασίου Λαμίας, οι πρώην συνάδελφοί του, οι παλιοί συναθλητές του, οι φίλοι του και οι γνωστοί του, θα έχουν μια τεράστια θλίψη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους, ενδεικτικό του εσωτερικού τους κόσμου της στιγμής!
     
Ο Γιάννης Γκόλφης γεννήθηκε στη Λαμία το 1947, ενώ η «ρίζα» του Γενεαλογικού του Δέντρου προέρχονταν από την Παύλιανη Φθιώτιδας. ΄Εζησε και μεγάλωσε στην οδό «Χαιρωνείας». Μετά το δημοτικό σχολείο φοίτησε στη Β΄ εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων Λαμίας (Πέτρινο), το οποίο τα χρόνια εκείνα συστεγάζονταν στο θρυλικό αυτό κτίριο με το αντίστοιχο Α΄ Λαμίας. Τελειώνοντας τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα δώσει εξετάσεις για την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο, αυτές που σήμερα ονομάζονται «Πανελλήνιες» ενώ τότε είχαν τον τίτλο «Ακαδημαϊκό»! Πραγματικά, το όνειρό της εισαγωγής του πραγματοποιείται, πετυχαίνοντας στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παίρνοντας το Πτυχίο της Σχολής του και μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, θα διορισθεί στον Νομό Ευρυτανίας (Φουρνά) και μετά από κάποια χρόνια θα πάρει μετάθεση για σχολεία της Φθιώτιδας. Μέσα από τα χρόνια της υπηρεσίας του δημιουργεί ένα σπουδαίο επιστημονικό «όνομα», ενώ όταν θα αποκτήσει τα πρέποντα προσόντα θα τοποθετηθεί στη θέση του Διευθυντή. Θα συνταξιοδοτηθεί ως Διευθυντής του 5ου Γυμνασίου Λαμίας της οδού Ανθέων.
     
Εκτός όμως από τις επιδόσεις του στον επιστημονικό τομέα, θα γίνει πασίγνωστος και για το ποδοσφαιρικό του ταλέντο. Την ενασχόλησή του με το άθλημα του ποδοσφαίρου θα ξεκινήσει σε πολύ μικρή ηλικία από την εφηβική ομάδα του άλλοτε κραταιού «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ» ΛΑΜΙΑΣ. Το 1963 και μετά τη συγχώνευση των «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ» - «ΠΑΜΦΘΙΩΤΙΚΟΥ» θα αποτελέσει μέλος του Α.Ο. «ΛΑΜΙΑΚΟΣ». Κατόπιν θα συνεχίσει σε διάφορες ομάδες της Φθιώτιδας όπως τον πανίσχυρο, τότε, «ΠΑΜΜΩΛΙΑΚΟ», «ΟΜΒΡΟ» ΟΜΒΡΙΑΚΗΣ, «ΔΟΞΑ» ΥΠΑΤΗΣ, «ΕΘΝΙΚΟΣ» ΛΑΜΙΑΣ, Α.Ο. «ΜΑΝΤΑΣΙΑ, ενώ η τελευταία ομάδα στην οποία θα προσφέρει τις υπηρεσίες του θα είναι ο «ΟΛΥΜΠΙΟΣ» ΣΥΚΑΣ.

Ως φίλαθλος, θα γίνει πασίγνωστος αφού για δεκαετίες θα δίνει το «παρών», ευρισκόμενος πάντοτε στο τέλος της μικρής κερκίδας δίπλα στις τουαλέτες, μαζί με τον Φράγκο Ντεσιμόνε. 
Το ποδοσφαιρικό έτος 2018-19 δε θα προσέλθει καθόλου στο γήπεδο για να δει τη μεγάλη του αγάπη Π.Α.Σ. «ΛΑΜΙΑ» αφού η κατάσταση της υγείας του δε θα επιτρέψει κάτι τέτοιο. Και θα φθάσει η Τρίτη 7-5-2019 όταν θα αφήσει την τελευταία του πνοή, βυθίζοντας στο πένθος την τοπική μας κοινωνία κι όχι μόνο.
    
Ο μεταστάς θα δημιουργήσει με τη σύζυγό του κ. Ελένη Καραχάλιου – Γκόλφη (μαθηματικός) μια υπέροχη οικογένεια της οποίας τα παιδιά θα σπουδάσουν και θα καταστούν πτυχιούχοι της Γ/βάθμιας Εκπαίδευσης.
    
Ο εκλιπόντας «φεύγοντας» από τα επίγεια, θα αφήσει πίσω του τη δική του μοναδική του σφραγίδα, συνδυάζοντας με σπουδαίο τρόπο επιστήμη και αθλητισμό, κάτι το οποίο θα έχει τεράστιο βαθμό δυσκολίας για την εποχή εκείνη και με τις κάθε είδους συνθήκες που επικρατούσαν. 
Ο γράφων γεννήθηκε και μεγάλωσε στην ίδια γειτονιά με τον αείμνηστο, ενώ στη ροή της ζωής θα υπάρξει συνάδελφός του (εκπαιδευτικός) και συμπαίκτης του για κάποια χρόνια στο χώρο του ποδοσφαίρου!

Αγαπητέ μου, Γιάννη, τούτη τη στιγμή «σφίγγω» τα δόντια μου προκειμένου να βρω τις δυνάμεις να τελειώσω το μικρό μου αυτό αφιέρωμα. Για να γράψει όμως, κάποιος ο οποίος γνώρισε τον χαρακτήρα σου, θα χρειασθεί τόμους ολόκληρους. Κι εγώ τούτη τη στιγμή αδυνατώ να κάνω κάτι αντίστοιχο. Τελειώνοντας θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για ό,τι έκανες σε διάφορους τομείς για το άτομό μου, ενώ η λαμιώτικη κοινωνία υποκλίνεται μπροστά σου για τα επιστημονικά εφόδια με τα οποία θωράκισες χιλιάδες παιδιά. «Καλό σου Ταξίδι», αξέχαστε φίλε!